DE GROOTSTE SIGARENFABRIEK IN ONS LAND De invitatie hadden we al een paar weken op onze schrijftafel liggen:Als ge wilt zal ik u mijn nieuwe fabriek laten zien.`t Was niet geb...
DE GROOTSTE SIGARENFABRIEK IN ONS LAND
De invitatie hadden we al een paar weken op onze schrijftafel liggen:
Als ge wilt zal ik u mijn nieuwe fabriek laten zien.
`t Was niet gebrek aan belangstelling die ons deed uitstellen om aan de uitnoodiging gevolg te geven; voor alles wat de industrie en hare ontwikkeling,in onze stad voornamelijk,betreft,koesteren wij meer dan de gewone belangstelling,die de journalist voor alles heeft wat zijn lezers belang kan inboezemen. `t Was gebrek aan gelegenheid onzerzijds die zich combineerde aan de moeilijkheid om een vrij uur te treffen bij den man,die aan `t hoofd staat van een der grootste fabrieken in onze stad, den heer Eugène Goulmy.We stapten er dan op uit,na ons per telefoon vergewist te hebben,dat de heer Goulmy ons kon wachten.
In de breede vestibule van de nieuwe fabriek werden we militairement gesalueerd door een portier in livrei,een bekende kranige figuur uit ons politiekorps,nog voor enkele maanden,die ons binnen liet in het ruime kantoor met annex wachtlokaal,waarin de heer Goulmy,van onze aankomst verwittigd,ons tegemoet trad en ons binnenleidde in zijn privékantoor,een smaakvol ingericht lokaal waar werktafel en bureaux aan onze niet al te bescheiden blikken reeds dadelijk toonden,dat hier een administratie gevoerd werd met alle oorden der wereld,zooals trouwens hoog aan den gevel der fabriek in reusachtige letters verkondigd wordt.Wij begonnen nu onze wandeling onder leiding van den firmant. We daalden eerst in de souterrains af,waar zich de ketels der machinale verwarming zich bevinden en de blikslagerij,die voor het fust der export naar de tropen zorgt,de nieuwste machines ziet men hier in werking.Op den beganen grond vindt men vooraan in de vestibule een keurig ingerichte toiletkamer en een wachtlokaal voor den portier;onmiddellijk grenzend aan de vestibule bevindt zich de kleedkamer,geen kleine ruimte,zoon garderobe aan schaftlokaal,waarin kraakzindelijke houten banken en tafels aan het personeel in vier ploegen (mannen en jongens,vrouwen en meisjes)gelegenheid bieden tot het gebruiken van hun boterham,Op den beganen grond strekken zich verder uit over een oppervlakte van 2400 m2 de magazijnen van ruwe tabak,de droogkamers van het binnengoed,de melangekamer,de vochterij en de striplokalen,waar het werk door vrouwenhanden verricht wordt.Een ruime open plaats bevat de closets,hier ziet men ook dat voor de veiligheid gezorgd is door den aanleg van brandtrappen,die alle verdiepingen met deze plaats verbinden. In de ruime expeditiehal,die vroeger hoofdingang was,bevindt zich een der liften die de vrachten tabak naar boven voeren en het gefabriceerde en verpakte product omlaag doen dalen.Een ruim trappenhuis van graniet voert naar de verdiepingen.Het is een grootsch gezicht als men,zooals wij,bij avond de trap beklommen heeft en bij het licht van honderden lampen met een blik een ruimte overziet,waar meer dan zeshonderd paar nijvere handen zich reppen om sigaren te maken.Het is een geheele ruimte die sigarenmakerij 50 meter bij 34,waar plaats is voor 1000 man.Grenzend aan deze ruime halle zijn de lokalen voor de controle der uitgifte van ruwe tabak,de dekkamer,de binnengoedkamer en twee perskamers.Het was werkelijk een lust om hier rond te wandelen te midden van zooveel bedrijvigheid.Wat grijpt dat groot raderwerk keurig in elkander,hoe weet een ieder zijn taak,van de chefs af tot aan den minste der jongens.Een trap hooger gestegen kwamen wij eerst op de sorteerderij,waar 18 mensen aan den arbeid waren en plaats voor 60.Hier vindt men een groote verscheidenheid van afdeelingen:controle sigarenkamer,fustmakerij,machinaal en handwerk;de expeditie,de plakkerij,het houtmagazijn,het etiquetten-magazijn,waar verzamelaars van mooie bandjes hun oogen te gast zouden kunnen laten gaan en waar een schat van mooi lithografisch werk ligt opgestapeld.Voor de export zagen wij hier een rijkdom aan verpakking,die werkelijk prachtig genoemd mag worden.Op deze verdieping bevinden zich ook drie magazijnen van drooge sigaren waar vele honderdduizenden gereed staan om door den mond van liefhebbers in rook te verdwijnen.Tegoedertrouw en al makende enkele notities stapten we achter den heer Goulmy de drogerij binnen,waaronder lagen druk stoom tot een warmte graad van meer dan 100graden Fahrenheit de sigaren gedroogd worden.We sprongen terug voor zulk een temperatuur doch slechts een oogenblik en gingen in dat voorgebouw binnen om niet een lokaal der reusachtige fabriek onbezocht te laten.Onze omgang was was hiermede ten einde.Het was wel interessant te vernemen dat de heer Eugène Goulmy,thans deelgenoot van de firma Eugène Goulmy & Baar,welke hier de grootste sigarenfabriek van ons land bezit,de grootste niet alleen in omvang,maar ook wat productievermogen betreft voor 20 jaren begonnen is zijn bedrijf,werkende met één knecht op een zolder. Een saluut voor zoon man brengen wij gaarne;bij hem hebben werkkracht en energie,en den zegen Gods,groote zaken tot stand gebracht. Wij zaten nog een oogenblik neer in zijn privékantoor en merkten op ietwat onbescheiden misschien dat een zaak als deze reeds aan arbeidsloon alleen over grootte kapitalen te beschikken moet hebben,dat een zaak als deze waarin ruim 800 mannen en vrouwen arbeiden,ook financieël administratief,evengoed als technisch,bekwame en energieke leiding behoeft en dat toch één persoon die leiding van geheel dat reusachtig bedrijf moeilijk in zich vereenigen kan.De heer Goulmy lachte even en vond onze bemerking niet zoo onbescheiden.Hij deelde ons mede dat hij tegenwoordig elke week ruim 6.000 gulden aan arbeidsloonen uitkeert.Wat de financieele leiding van dit bedrijf betreft,deze is in handen van den Amsterdamschen firmant,den heer Rudolf Baar,die vooral op financieel-administratief gebied in de vakwereld der tabaksindustrie een grooten naam heeft niet alleen van ons land maar ver daar buiten bovendien.Wij verlieten den heer Goulmy met de verzekering,dat wij gaarne een beschrijving zouden geven van zijn mooie fabriek,die een sieraad is voor onze stad,niet alleen als monumentale bouw en inwendige installatie,maar ook wat betreft de zindelijkheid,welke ons buitengewoon getroffen had in welke afdeeling wij ook kwamen.
( De Noordbrabander)
De Tabaksplant 22-12-1908
De invitatie hadden we al een paar weken op onze schrijftafel liggen:
Als ge wilt zal ik u mijn nieuwe fabriek laten zien.
`t Was niet gebrek aan belangstelling die ons deed uitstellen om aan de uitnoodiging gevolg te geven; voor alles wat de industrie en hare ontwikkeling,in onze stad voornamelijk,betreft,koesteren wij meer dan de gewone belangstelling,die de journalist voor alles heeft wat zijn lezers belang kan inboezemen. `t Was gebrek aan gelegenheid onzerzijds die zich combineerde aan de moeilijkheid om een vrij uur te treffen bij den man,die aan `t hoofd staat van een der grootste fabrieken in onze stad, den heer Eugène Goulmy.We stapten er dan op uit,na ons per telefoon vergewist te hebben,dat de heer Goulmy ons kon wachten.
In de breede vestibule van de nieuwe fabriek werden we militairement gesalueerd door een portier in livrei,een bekende kranige figuur uit ons politiekorps,nog voor enkele maanden,die ons binnen liet in het ruime kantoor met annex wachtlokaal,waarin de heer Goulmy,van onze aankomst verwittigd,ons tegemoet trad en ons binnenleidde in zijn privékantoor,een smaakvol ingericht lokaal waar werktafel en bureaux aan onze niet al te bescheiden blikken reeds dadelijk toonden,dat hier een administratie gevoerd werd met alle oorden der wereld,zooals trouwens hoog aan den gevel der fabriek in reusachtige letters verkondigd wordt.Wij begonnen nu onze wandeling onder leiding van den firmant. We daalden eerst in de souterrains af,waar zich de ketels der machinale verwarming zich bevinden en de blikslagerij,die voor het fust der export naar de tropen zorgt,de nieuwste machines ziet men hier in werking.Op den beganen grond vindt men vooraan in de vestibule een keurig ingerichte toiletkamer en een wachtlokaal voor den portier;onmiddellijk grenzend aan de vestibule bevindt zich de kleedkamer,geen kleine ruimte,zoon garderobe aan schaftlokaal,waarin kraakzindelijke houten banken en tafels aan het personeel in vier ploegen (mannen en jongens,vrouwen en meisjes)gelegenheid bieden tot het gebruiken van hun boterham,Op den beganen grond strekken zich verder uit over een oppervlakte van 2400 m2 de magazijnen van ruwe tabak,de droogkamers van het binnengoed,de melangekamer,de vochterij en de striplokalen,waar het werk door vrouwenhanden verricht wordt.Een ruime open plaats bevat de closets,hier ziet men ook dat voor de veiligheid gezorgd is door den aanleg van brandtrappen,die alle verdiepingen met deze plaats verbinden. In de ruime expeditiehal,die vroeger hoofdingang was,bevindt zich een der liften die de vrachten tabak naar boven voeren en het gefabriceerde en verpakte product omlaag doen dalen.Een ruim trappenhuis van graniet voert naar de verdiepingen.Het is een grootsch gezicht als men,zooals wij,bij avond de trap beklommen heeft en bij het licht van honderden lampen met een blik een ruimte overziet,waar meer dan zeshonderd paar nijvere handen zich reppen om sigaren te maken.Het is een geheele ruimte die sigarenmakerij 50 meter bij 34,waar plaats is voor 1000 man.Grenzend aan deze ruime halle zijn de lokalen voor de controle der uitgifte van ruwe tabak,de dekkamer,de binnengoedkamer en twee perskamers.Het was werkelijk een lust om hier rond te wandelen te midden van zooveel bedrijvigheid.Wat grijpt dat groot raderwerk keurig in elkander,hoe weet een ieder zijn taak,van de chefs af tot aan den minste der jongens.Een trap hooger gestegen kwamen wij eerst op de sorteerderij,waar 18 mensen aan den arbeid waren en plaats voor 60.Hier vindt men een groote verscheidenheid van afdeelingen:controle sigarenkamer,fustmakerij,machinaal en handwerk;de expeditie,de plakkerij,het houtmagazijn,het etiquetten-magazijn,waar verzamelaars van mooie bandjes hun oogen te gast zouden kunnen laten gaan en waar een schat van mooi lithografisch werk ligt opgestapeld.Voor de export zagen wij hier een rijkdom aan verpakking,die werkelijk prachtig genoemd mag worden.Op deze verdieping bevinden zich ook drie magazijnen van drooge sigaren waar vele honderdduizenden gereed staan om door den mond van liefhebbers in rook te verdwijnen.Tegoedertrouw en al makende enkele notities stapten we achter den heer Goulmy de drogerij binnen,waaronder lagen druk stoom tot een warmte graad van meer dan 100graden Fahrenheit de sigaren gedroogd worden.We sprongen terug voor zulk een temperatuur doch slechts een oogenblik en gingen in dat voorgebouw binnen om niet een lokaal der reusachtige fabriek onbezocht te laten.Onze omgang was was hiermede ten einde.Het was wel interessant te vernemen dat de heer Eugène Goulmy,thans deelgenoot van de firma Eugène Goulmy & Baar,welke hier de grootste sigarenfabriek van ons land bezit,de grootste niet alleen in omvang,maar ook wat productievermogen betreft voor 20 jaren begonnen is zijn bedrijf,werkende met één knecht op een zolder. Een saluut voor zoon man brengen wij gaarne;bij hem hebben werkkracht en energie,en den zegen Gods,groote zaken tot stand gebracht. Wij zaten nog een oogenblik neer in zijn privékantoor en merkten op ietwat onbescheiden misschien dat een zaak als deze reeds aan arbeidsloon alleen over grootte kapitalen te beschikken moet hebben,dat een zaak als deze waarin ruim 800 mannen en vrouwen arbeiden,ook financieël administratief,evengoed als technisch,bekwame en energieke leiding behoeft en dat toch één persoon die leiding van geheel dat reusachtig bedrijf moeilijk in zich vereenigen kan.De heer Goulmy lachte even en vond onze bemerking niet zoo onbescheiden.Hij deelde ons mede dat hij tegenwoordig elke week ruim 6.000 gulden aan arbeidsloonen uitkeert.Wat de financieele leiding van dit bedrijf betreft,deze is in handen van den Amsterdamschen firmant,den heer Rudolf Baar,die vooral op financieel-administratief gebied in de vakwereld der tabaksindustrie een grooten naam heeft niet alleen van ons land maar ver daar buiten bovendien.Wij verlieten den heer Goulmy met de verzekering,dat wij gaarne een beschrijving zouden geven van zijn mooie fabriek,die een sieraad is voor onze stad,niet alleen als monumentale bouw en inwendige installatie,maar ook wat betreft de zindelijkheid,welke ons buitengewoon getroffen had in welke afdeeling wij ook kwamen.
( De Noordbrabander)
De Tabaksplant 22-12-1908